انتخابات مجلس شورای اسلامی به اتمام رسید و دوره دوازدهم مجلس، نفرات جدید خود را شناخت. البته چیزی که بیشتر از همه در این دوره از انتخابات خودی نشان داد، حضور حداقلی مردم در پای صندوق های رای و مشارکت حداقلی مردم در این انتخابات بود. فارغ از اینکه وزیر کشور از این حضور کمرنگ با عنوان حماسه یاد کرد، یا برخی از رسانههای استان کمترین میزان رای یک نماینده در طول ادوار گذشته را با تیتر «فلانی گل کاشت» جلوه دادند، با همه این تفاسیر دلایل زیادی را می توان برای این حضور حداقلی بر شمرد.
به نظر یکی از مهمترین دلایل حضور کمرنگ مردم، سردرگرمی در انتخاب فرد لایق برای نشستن بر کرسی مجلس می باشد. مهم ترین دلیل این سردرگمی هم، نبود احزاب فعال و پویا در عرصه انتخابات بود. احزابی که نه با شروع انتخابات، بلکه همیشه و همه جا حضور فعال داشته باشند و بتوانند مردم را در روز انتخابات مجاب به شرکت در رأی گیری کنند. چه انتظاری میتوان از مردم داشت زمانی که نمیدانند فردی که میخواهند به او رای دهند مربوط به کدام طیف فکری است و آیا میتواند زبان آنها در مجلس باشد یا خیر؟ زمانی که مسعود پزشکیان به عنوان یک چهره اصلاح طلب در دور دوم انتخابات تبریز، اسکو و آذرشهر از محمد رضا میرتاج الدینی اصولگرا حمایت می کند و از مردم دعوت میکند که به «حاج آقا» رای دهند، بدیهی است که مردم دچار سردرگمی میشوند. زمانی که نماینده جدید ملکان آن هم بعد از پیروزی در انتخابات آن حوزه انتخابیه ادعا میکند که یک اصولگراست، البته که مردم دچار سردرگمی میشوند. وقتی هنوز تعریف جامع و مانعی از اصولگرایی و اصلاح طلبی برای جامعه ارائه نگردیده است، بدیهی است که مسعود پزشکیان، وزیر دولت خاتمی اصلاحطلب میتواند به ستاد انتخاباتی میر تاج الدینی، معاون پارلمانی احمدینژاد برود و از او حمایت کند. آن هم با این استدلال که «حاج آقا» چون سابقه حضور چندین دورهای در مجلس دارد و راه بهارستان را بلد است، پس بایستی باز هم «حاج آقا» را انتخاب کرد و نگذاشت که چهرههای جدید وارد مجلس شوند.
اما نکته مغفول در اظهارات پزشکیان، این است که نه سابقه حضور افراد در مجلس، بلکه طرز فکر افراد و اهمیت دادن آنها به دغدغههای موکلین خود در مجلس است که میتواند معیار انتخاب یک فرد از جانب مردم باشد. واقعیت این است که اگر میخواهیم بار دیگر شاهد مشارکت سیاسی حداکثری مردم باشیم که امری دور از دسترس هم نیست، بایستی با فعال کردن احزاب معتقد به قانون اساسی، وظبفه دعوت کردن از مردم به شرکت در انتخابات را به آنها سپرد.