آذرتیتر: این محققان روش جدیدی را جهت ایجاد پلیآمیدها با استفاده از یک هسته قندی حاصل از ضایعات کشاورزی معرفی کردند. پلیآمیدها دستهای از پلاستیکها هستند که به خاطر استحکام و دوام معروف هستند. از شناختهشدهترین آنها میتوان به نایلونها اشاره کرد.
روش جدید از یک منبع تجدیدپذیر استفاده میکند و از طرف دیگر این تحول را بطور مؤثر و با کمترین تأثیر زیستمحیطی حصول کرده است.
جرمی لوترباخر، رهبر این تیم اظهار کرد: پلاستیکهای معمولی مبتنی بر فسیل به گروههای آروماتیک نیاز دارند تا به پلاستیکهایشان استحکام بخشند. این به آنها ویژگیهای عملکردی نظیر سختی، استحکام و مقاومت در برابر دمای بالا را میدهد. در اینجا، ما نتایج مشابهی به دست میآوریم، ولی از ساختار قندی استفاده میکنیم که در طبیعت همه جا حاضر است و عموما بطور کامل غیرسمی است، تا خاصیت سفتی و عملکردی را ارائه دهد.
لورنز مانکر، نویسنده اصلی این مطالعه و همکارانش، فرآیندی بدون کاتالیزور جهت تبدیل دیمتیل گلیاکسیلات زایلوز، کربوهیدرات تثبیت شدهای که بطور مستقیم از زیستتوده مثل چوب یا بلال ذرت ساخته میشود، به پلیآمیدهای با کیفیت بالا را توسعه دادند. این فرآیند به راندمان اتمی چشمگیر ۹۷ درصد میرسد، به این معنی که تقریبا کلیه مواد اولیه در محصول نهایی استفاده میشود که به شدت ضایعات را کاهش میدهد.
پلیآمیدهای زیستی دارای خواصی هستند که قادرند با همتایان فسیلی خود رقابت کرده و جایگزینی امیدوارکننده برای کاربردهای مختلف ارائه دهند. علاوه بر این، مواد انعطافپذیری قابلتوجهی را از طریق چرخههای چندگانه بازیافت مکانیکی نشان دادند و یکپارچگی و عملکرد خود را حفظ کردند که عاملی حیاتی برای مدیریت چرخه عمر مواد پایدار است.
طبق گزارش معاونت علمی ریاستجمهوری، کاربردهای بالقوه برای این پلی آمیدهای نوآورانه بسیار گسترده است و از قطعات خودرو گرفته تا کالاهای مصرفی با ردپای کربن به میزان قابلتوجهی کاهش یافته است. تجزیه و تحلیل فنی-اقتصادی این تیم و ارزیابی چرخه عمر نشان میدهد که این مواد میتوانند در برابر پلیآمیدهای سنتی از جمله نایلونها (به عنوان مثال نایلون ۶۶)، با کاهش پتانسیل گرمایش جهانی تا ۷۵ درصد، قیمت رقابتی داشته باشند.
منبع: خبرگزاری ایسنا