آذرتیتر: طبق گزارش اینترستینگ انجینرینگ، فرضیه دو ابرسیاهچاله در حال ادغام از مدتها پیش مطرح شده، ولی هیچ گاه رصد نشده بود. براساس این فرضیه زمانیکه دو کهکشان با یکدیگر برخورد میکنند، با هم تعامل میکنند و در آخر بعد از ادغام به یک ماهیت تبدیل میشوند. پیشبینی میشود چنین جفتهایی امواج گرانشی بسیار قدرتمندی منتشر کنند.
گروهی از محققان برای بررسی این فرضیه دادههای تلسکوپ Gemini North در هاوایی را مطالعه کردند. آنها تصمیم گرفتند یک سیاهچاله دوتایی بسیار عظیم در کهکشان بیضوی B۲ ۰۴۰۲+۳۷۹ را کالبدشکافی نمایند تا با انجام این کار، رازهای کیهانی پشت رقص به ظاهر راکد این سنگین وزن ها آشکار گردد.
تلسکوپ Gemini North یک نیمه از رصدخانه بین المللی Gemini است که توسط NOIRLab کنترل میشود و به محققان اجازه داد این جفت را بررسی کنند.
با این حال سیاهچاله دوتایی B۲ ۰۴۰۲+۳۷۹ فراتر از انتظارات رفت. محققان برای رصد عمیقتر دادههای آرشیوی ابزارGMOS تلسکوپ را بررسی کردند. این ابزار چنان حساس است که میتواند ستارههایی که با سرعت در دور سیاهچاله ها در حرکت هستند را رصد کند.
راجر رومانی پروفسور فیزیک در دانشگاه استنفورد در این خصوص توضیح داد: حساسیت خارق العاده GMOS به ما اجازه داده سرعت در حال افزایش ستارگان همزمان با نزدیک شدن آنها به مرکز کهکشان را رصد کنیم.
مهمترین یافته این تحقیق آن بود که حجم کل سیاهچاله دوتایی مانند یک سد گرانشی عمل میکند. این امر از ادغام دو سیاهچاله جلوگیری میکند ولی آنها میتوانند به دلیل یک میدان نیروی نامرئی گام نهایی را بردارند.
علاوه بر آن محققان متوجه سرنخ هایی درخصوص سرچشمه سیاهچاله دوتایی شدند که نشان میداد این پدیده در طول چند ادغام کهکشانی به وجود آمده است. B۲ ۰۴۰۲+۳۷۹ یک خوشه فسیل است که از ادغام کل ستارهها و گازهای یک خوشه کهکشانی در یک کهکشان جداگانه به دست میآید.
منبع: خبرگزاری مهر