به گزارش آذرتیتر به نقل از ایرنا، محمدحسین حسنزاده روز پنجشنبه ۱۵ آبان در نشست نشست علمی بررسی بحرانهای محیطزیستی، با بیان اینکه آذربایجان شرقی از منظر محیط انسانی و طبیعی جایگاه ویژهای در کشور دارد، اظهار کرد: استان ما در دو بعد صنعت و طبیعت اهمیت بالایی دارد. از یک سو یکی از قطبهای صنعتی و تولیدی کشور با بیش از ۱۰ هزار واحد فعال است و از سوی دیگر، از غنیترین مناطق طبیعی ایران با مجموعهای از منابع زیستمحیطی ارزشمند به شمار میرود. دریاچه ارومیه، جنگلهای ارسباران، مناطق حفاظتشده و زیستگاههای متنوع جانوری، همگی سرمایههایی هستند که حیات و هویت این استان به آنها وابسته است.
وی افزود: امروزه بیش از هر زمان دیگری باید در رابطه خود با محیطزیست بازاندیشی کنیم. محیطزیست وسیلهای در خدمت انسان نیست، بلکه بستر زندگی ماست. طبیعت شریک ما در ادامه حیات است و زمین تنها محل سکونت ما نیست؛ خانه بیصدا و بیادعای میلیونها موجود زنده دیگر است که حق حیات دارند. ما امانتداران زمین هستیم، نه مالکان آن؛ این امانت را از نسلهای پیشین دریافت کردهایم و باید به سلامت به نسلهای آینده بسپاریم.
وی در ادامه با تأکید بر ضرورت نگاه مسئولانه به طبیعت تصریح کرد: محیطزیست آینه رفتار ماست؛ هر آنچه به آن بدهیم، همان را بازمیگرداند. آلودگی هوا، خشکسالی، تغییر اقلیم و نابودی تنوع زیستی، نتیجه انتخابهای امروز ماست. اگر زمین آرام باشد، انسان نیز آرام خواهد بود. پایداری یعنی حفظ تعادل، یعنی درک این واقعیت که حیات بشر جداییناپذیر از سلامت طبیعت است.
مدیرکل حفاظت محیطزیست استان در ادامه با اشاره به وضعیت دریاچه ارومیه گفت: خشک شدن این دریاچه نهتنها اکوسیستم منطقه را دگرگون کرده، بلکه پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی گستردهای نیز به همراه دارد. برای مقابله با این شرایط، باید ضمن شناخت دقیق علل، به پیشگیری، جبران و بازسازی بپردازیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بحرانهای زیستمحیطی امروز محصول غفلتهای دیروز است و اگر همین مسیر ادامه یابد، فردا دیر خواهد بود. باید فرهنگ عمومی را در زمینه حفاظت از محیطزیست تقویت کنیم، نگاه توسعه را با پایداری درآمیزیم و بدانیم که احترام به طبیعت، احترام به خود ماست. تنها با همکاری، آموزش، و تصمیمگیریهای آگاهانه میتوانیم زمین را برای نسلهای بعدی حفظ کنیم.
در تاریکترین دوره محیطزیستی تاریخ قرار داریم
در ادامه، ابوعلی گلزاری، پژوهشگر حوزه محیطزیست و مدرس دانشگاه، با بیان اینکه در تاریکترین دوره محیطزیستی تاریخ قرار داریم، گفت: از مدیریت منابع تا پسماند، همه چیز در حال نابودی است. ما آخرین نسلی هستیم که میتوانیم با یادگیری و رعایت نکات زیستمحیطی از فاجعهای بزرگتر جلوگیری کنیم. مصرفگرایی بیرویه و بحران پلاستیک از مهمترین چالشهای پیشرو هستند.
مقصود فراستخواه، جامعهشناس و عضو هیأت علمی یک مؤسسه پژوهشی آموزش عالی نیز در این نشست اظهار کرد: باید به طبیعت گوش بسپاریم. گوش دادن از مهارتهای پیشرفته انسانی است و میتواند مدارهای لذت در مغز را فعال کند. بحرانهای اقلیمی تنها زیستمحیطی نیستند، بلکه ریشههای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نیز دارند.
وی با اشاره به نقش زنان در تغییر نگرش به محیطزیست افزود: حضور روزافزون زنان در عرصههای علم، فرهنگ و پژوهش، نویددهنده رویکردی انسانیتر و سازگارتر با طبیعت است. باید از تصرف طبیعت به سوی همکرداری با آن حرکت کنیم.
در بخش پایانی، فرهاد دیرنگ مترجم کتاب «انقلاب زیستتقلید» درباره روند ترجمه اثر گفت: این کتاب فلسفی و علمی است و نویسنده معتقد است بدون شناخت ریشههای فکری بحرانهای زیستمحیطی، حل آنها ممکن نیست. برای غلبه بر بحران، باید بنیانهای فکری و فلسفی آن را بازنگری کنیم.
نشست علمی بررسی بحرانهای زیستمحیطی و رونمایی از کتاب «انقلاب زیستتقلید» نوشته هنری دیکس و ترجمه فرهاد دیرنگ، روز پنجشنبه ۱۵ آبان با حضور جمعی از استادان و پژوهشگران در تبریز برگزار شد. در این نشست، بر ضرورت تغییر نگرش نسبت به طبیعت و بازنگری در رابطه انسان با محیطزیست تأکید شد.