یکی از شعارهای انتخاباتی ترامپ جلوگیری از وقوع جنگ جهانی سوم بود در نگاه اول خیلی ها شنیدن چنین سخنانی را با شخصیت خاص ترامپ مرتبط می دانستند و وقوع جنگ جهانی سوم را جدی قلمداد نمی کردند اما برخی سیاست‌های اعلامی ترامپ و برخی سیاست‌های اجرایی او و واکنش برخی کشورهای قدرتمند در قبال رویکرد اعلامی و اجرایی ترامپ تامل برانگیز است ظاهراً برخی از کشورها سخنان و سیاستهای ترامپ را جدی گرفته اند برای مثال تهدید کشورهای عضو بریکس در معرفی و استفاده از پول واحد بریکس با عقب نشینی و واکنش محتاطانه روسیه مواجه شد و روسیه اعلام کرد که گروه بریکس قصد معرفی ارز واحد را نداشته و ندارد و سایر اعضای بریکس نیز به گوشه ای خزیدند و سکوت معناداری بر این گروه حاکم شد. مورد دوم تهدید کانادا به اعمال تعرفه بالاتر بر کالاهای کانادایی و پیشنهاد به کانادا برای پیوستن به جمع ایالتهای آمریکاست این رفتار ترامپ یادآور برخورد هیتلر با امپراتور اتریش در جنگ جهانی دوم است که به تبع آن اتریش بدون مقاومت تسلیم آلمان شد. مورد بعدی بحث تصاحب گرینلند توسط آمریکاست که با واکنش تند دانمارک و سایر کشورهای اروپایی مواجه شده است ولی هیات حاکمه جدید آمریکا بر سیاست خود در تصاحب گرینلند اصرار می ورزند. مورد بعدی کنترل شاهراه مهمی چون کانال پاناما ست . در خاورمیانه نیز شرایط کاملا متحول شده است آمریکا در سوریه پایگاههای متعددی را ایجاد و تقویت نموده است و روسیه بعد از دهه ها حضور در سوریه پایگاه خود در این کشور را تعطیل نمود ایران نیز که فکر می شد امورات بخش عمده ای از خاورمیانه را در اختیار دارد به داخل مرزهای خود عقب نشینی کرده است تا در سیر تحولات سریعی که صورت می گیرد غافلگیر نشود حتی به تعامل بیشتر با طالبان رو آورده است تا این تهدید عمده را با روابط نزدیک کنترل کند. با کنار هم گذاشتن این تحولات می توان نتیجه گرفت آمریکا با تشدید سیاست ترس از قدرت نظامی اش عملا جنگ پنهانی را شروع کرده است
تمایل روسیه به پایان جنگ با اوکراین و تعریف و تمجیدهای پوتین از ترامپ، تحرکات منفعلانه چین در قبال تهدیدات اقتصادی آمریکا، مانورهای نیروهای مسلح ایران و نشان دادن توانمندی‌های خود برای دفع تهدید نشان می دهد که برخی از کشورها نیات و سیاستهای اعلامی و عملکرد میدانی آمریکا به رهبری ترامپ را جدی گرفته اند.
از منظر سیاستگذاران ایرانی و تصمیم گیران در حوزه سیاست خارجی در ایران، در این گیرو دار مدیریت و کنترل نیروها و کنشکرهای داخلی و اتخاذ سیاستهای واقع گرایانه خارجی برای هم افزایی نیرو در مقابل تهدید احتمالی خارجی امری مهم و حیاتی است و لذا تصمیم گیران و مجریان سیاست خارجی در ایران با درک شرایط جدید از همراهی با سیاستها و منش‌های رادیکال در داخل و مواجهه با سایر کشورها پرهیز می کنند ظاهراً سیاست دوری از تنش جهت شناخت درست موقعیت فعلی و اتخاذ سیاست عدم مواجهه با بحران در دستور کار دست اندر کاران امور در جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.

نویسنده:دکتر چنگیز سلمانی