چند روز پیش بود که مصاحبه ای از نادر قاضی پور نماینده سابق ارومیه در فضای مجازی پخش شد که قاضی پور در جواب مصاحبه گر درباره پیشرفت های ژاپن، صحبت از میزان آمار خودکشی ژاپنی ها می کند (شاید ایشان از آمار خودکشی ایرانی ها خبر ندارند) و می گوید ژاپنی ها با نکبت و بله قربان گویی غرب به اینجا رسیده اند. وقتی هم مصاحبه گر از این نماینده سابق می پرسد که آیا خودتان این مواردی که گفتید به چشم دیده اید موضوع را به بیراهه می برد و مثال هایی از کره جنوبی و چین می آورد. خیلی مایلم بدانم که آیا آقای قاضی پور کلیپ هایی که این روزها درباره زلزله شدید ژاپن دست به دست می شود را می بیند یا نه؟ شهروندانی که به هنگام زلزله آن قدر به ساخت و سازهایشان اعتماد دارند که بهترین جاها را برای پناه گرفتن کنار ستون ها و زیر ساخت و سازهایشان می دانند. آخرین آمارهایی هم که از زلزله ژاپن منتشر شد حدود 200 کشته بود که به نسبت شدت زلزله آمار بسیار پایینی است. در هر حال حتی تصور این که این زلزله با این شدت در تبریز خودمان بیاید هم وحشت آور است. شهری با حدود نیم میلیون حاشیه نشین و ساختمان های چندین طبقه ای که درست روی گسل فعال تبریز ساخته شده اند. باور کنید اگر همان زلزله امروز در تبریز اتفاق افتاده بود آمار کشته ها وحشتناک بود و با توجه به تجربه ای هم که در مدیریت بحران شهری داریم سال ها طول می کشید تا شهر به حالت عادی خود بازگردد. مایی که در برابر موضوع آلودگی هوا که امری قابل پیش بینی بود و بارها و بارها متخصصان و حتی امام جمعه تبریز در مراسمی از پیشگیری های لازم در این باره گفتند، عاجر مانده ایم و به سیاست تعطیلی مدارس آن هم با نام جدید غیر حضوری شدن مدارس و شعار «در خانه بمانید» روی آورده ایم. حتی برف چند سانتی متری چند روز قبل تبریز میزان آمادگی شهر برای مدیریت بحران را آشکار کرد و مشخص شد که تبریز که نام توسعه یافته ترین شهر ایران را هم یدک می کشد، زیرساخت ها و لوازم لازم برای حتی یک برف چند سانتی و خفیف را ندارد و مسئولین ذیربط مجبور شدند با نام «برودت هوا و لغزندگی معابر» تمام مدارس تبریز را تعطیل کنند و حتی فرمانی صادر کنند که ادارات نیز با دو ساعت تاخیر شروع به خدمات رسانی کنند. باور کنید همین برف 7 سانتی و تصمیمات گرفته شده برای مقابله با آن اندازه یک زلزله 7 ریشتری لرزه به دلمان انداخت که با چنین تصمیمی در مقابله زلزله چه کار خواهیم کرد. شاید بشود با این شعار و تعطیلی های چند روزه و حتی چند ماهه این بحران آلودگی هوا و بارش برف را به نوعی سپری کرد و با وزش باد و طلوع آفتاب شهر را به حالت عادی بازگرداند، اما آیا فکر کرده اید که در صورت وقوع زلزله دیگر هیچ کدام از این ها جوابگو نخواهد بود و یک شهر و زیرساخت های کنونی آن از بین خواهد رفت. از همین الان به فکر باشید. کاری که ترکیه بعد از وقوع زلزله وحشتناک اخیرش انجام داد را همین امروز انجام بدهید. سامانه ای درست کنید و از مردم بخواهید بیایند و در آن سامانه درخواست بازرسی از ساختمان با مجتمع مسکونی شان را بدهند تا از همین الان تشخیص بدهید و چاره ای بجویید. از همین امروز بودجه ای کنار بگذارید و از پایان نامه های مرتبط با زلزله در دانشگاه های استان حمایت کنید و از ایده های آنان بهره بگیرید. تمام کارهایی که می شود بعدا هم انجام داد راکد بگذارید و فکری به حال مناطق حاشیه نشین تبریز و ساختمان های مرتفع ساخته شده بر روی گسل زلزله بکنید. در ضمن اگر توانستید به جای خواهر خواندگی های نه چندان تاثیرگذار با دیگر شهرهای جهان، حتما سری به ژاپن بزنید و از تجربیات آنها بهره بگیرید.