آذرتیتر: گرچه درمان پزشکی در اکثر موارد در بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی روده (IBD) موفقیت آمیز است، ولی تعدادی از بیماران حداقل یک بار در طول زندگی خود مجبور می‌شوند قسمت‌هایی از روده شان را با جراحی حذف کنند.
موفقیت بهبود آناستوموز روده علی الخصوص با وجود التهاب حاد ریسک بالایی دارد. عدم بهبود آناستاموز یک اختلال مرگبار است و هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی بالایی را همراه دارد. آناستوموز ایلئوکولیک در حقیقت به اتصال ایلئوم یا انتهای روده کوچک به ابتدای روده بزرگ یا کلون اطلاق می‌شود.
در این میان داروهای ضد التهابی رایج ممکن است اثرات مخربی بر بهبود زخم داشته باشند. از این رو درمان‌های هدفمند پس از عمل که از بهبود آناستوموز در طول کولیت پشتیبانی می‌کنند، ضروری است.
در همین راستا گروهی از محققان با همکاری «نازیلا کمالی»، پژوهشگر امپریال کالج لندن نانو ذراتی با پوشش «پکتین» و قابلیت رهاسازی کنترل شده ابداع کردند که یک واسط از بین برنده التهاب بسیار قوی را هم در خود دارد.
این نانوذرات می‌توانند از معده عبور کرده و آزادسازی موضعی پپتید درمانی را در روده بزرگ تسهیل کنند. محققان این پژوهش این نانوذرات را روی یک مدل جراحی موش آزمایش کردند.
در این مدل، تجویز نانوذرات مذکور بعد از عمل باعث کاهش فعالیت کولیت در مرحله بعد از عمل شد. محققان با این پژوهش نشان دادند نانو ذرات مذکور می‌تواند یک استراتژی درمانی امیدوارکننده و از نظر بالینی عملی بعد از عمل برای بیماران IBD باشد.
منبع: خبرگزاری مهر