نمایش 1 - 14 از 27
- دیوار این مدرسه کوتاه است 23 views
- تیم والیبال شهرداری ارومیه یک بازیکن از ایلخچی به خدمت گرفت 6 views
- پروژههای جایگزین سد نهند جزو طرحهای بلند مدت و دائمیاند 6 views
- کاروان سوگواری تبریز در مسیر شام 5 views
- وضعیت کارکنان تعدیل شده فروشگاه رفاه تبریز 5 views
- امام جمعه کلیبر بمانید! 4 views
- ۴۰۰ هزار کارت سوخت در باجه های معطله پست منتظر دریافت از سوی مردم 4 views
- مداح نام آشنای اردبیل درگذشت 4 views
- مشکل انتقال سند مالکیت دشت یال ایلخچی هموار می شود 4 views
- زنوزق روستای هفترنگ آذربایجان نردبانی تا بهشت 2 views
- دولت باید خیز بزرگی برای احیای دریاچه ارومیه بردارد
- دیوار این مدرسه کوتاه است
- رتبه دانشگاه تبریز در جهان ۱۰۰ پله صعود کرد
- خط انتقال آب هوراند ۷۰ درصد پیشرفت دارد
- مس سونگون مکلف به احداث تصفیه خانه است
- جشنواره سراسری تئاتر ارسباران، برگزیدگانش را معرفی کرد
- شانزدهمین جشنواره تئاتر کوتاه ارسباران به کار خود پایان داد
- به تئاتر محقر عادت کرده ایم
- دستگیری سارقان حرفه ای در مراغه
- دومین روز از شانزدهمین جشنواره سراسری تئاتر کوتاه ارسباران پایان یافت
- اجراهای نخستین روز جشنواره تئاتر کوتاه ارسباران پایان یافت
- شانزدهمین جشنواره سراسری تئاتر کوتاه ارسباران شروع به کار کرد
- ستون هایی که لرزید، سقفی که نریخت

ارزش گذاری های صوری بی ارزش در شهرداری تبریز

به گزارش آذر تیتر به نقل از فارس، دو هفته پیش بود که به مناسبت روز خبرنگار چشمهایمان به جمال دیدن خیابان خبرنگار روشن شد و به مناسبت این روز پر طمطراق بخش کوچکی از اول خیابان زعفرانیه به نام خیابان خبرنگار نامگذاری کردند و چه افتخارات و مدح و ثناهایی که در وصف خبرنگاران مطرح شد.
اینکه ما رسانهایها دل پر دردی داریم از این که مسوولان و آقایان تنها یک روز به یاد و نام خبرنگاران میافتند خیلی هم بیراه نیست.
نمونهاش همین خیابانی که با تشریفات خاص در روز ۱۷ مرداد به نام خبرنگار نامگذاری شد و ظاهرا منتی هم سرمان گذاشتند که دیگر هیچ وقت یاد و نام خبرنگار تنها به یک روز در سال بسنده نمیشود و نه تنها مسوولان بلکه عموم مردم نیز با دیدن این خیابان و شنیدن نام آن به یاد خبرنگاران همیشه فعال و سختکوش میافتند.
حالا بهانه نوشتن این سطور و به درد آمدن دل ما رسانهایها نصب تابلویی است که روی آن نوشته ” تملک و مسیرگشایی خیابان اول زعفرانیه و افرایش ۲۴۰۰مترمربع به فضای عمومی شهر تبریز” نصب این تابلو و بنر در خیابانی که به نام خبرنگار نامگذاری شده است چه توجیهی دارد، این موضوع نشان میدهد که حتی شهرداری نمیخواهد در تابلوی نصب کرده خود از نام خبرنگار استفاده کند بلکه آن را به همان نام قبلی یعنی اول زعفرانیه مینویسد و این نشان از ارزشگذاری فرمالیتهای است که در آن روز برای خبرنگاران قائل شدند یا شاید هم خواستند در آن روز قولی را عملی شده قلمداد کرده و حرفی برای گفتن داشته باشند.
نامگذاری صوری و فرمالیته یک قسمت از خیابانی که در اذهان عمومی به نام اول زعفرانیه شناخته شده است و حتی بعد از نامگذاری به خیابان خبرنگار شهرداری منطقه دو تابلو و بنر زده ( البته بنر هم در تبریز توسط خود شهرداری ممنوع شده است) مینویسد مسیرگشایی اول زعفرانیه نشان میدهد که خود شهرداری هم به آن ارزشی قائل نیست.
آیا بهتر نبود شهرداری به جای این که بخش کوچکی از خیابان اول زعفرانیه را به نام خبرنگار نامگذاری کند یکی از خیابانهای جدید را به این کار اختصاص میداد.
بدون شک شهرداری نیز به این امر واقف است بسیاری از خیابانها در تبریز بین عموم مردم و در محاوره عمومی بین شهروندان به یک نام مشهور و شناخته شده هستند و کسی توجهی به نامهای جدید آن ندارد و قضیه خیابان خبرنگار نیز دقیقا شامل این حکایت است و علاوه بر عموم مردم خود شهرداری نیز نام جدید این خیابان را به نام خبرنگار به رسمیت نمیشناسد.
ارسال نظر