به گزارش آذرتیتر به نقل از ایرنا، همزمان با آغاز سال جدید خورشیدی در ایران، حضرت آیت الله خامنه ای به سیاق دو دهه گذشته در نامگذاری سال ها، سال ۱۳۹۸ را « رونق تولید» نامگذاری کردند.

ایشان در این زمینه تاکید کردند: «مسئله تولید به نظر من مسئله‌ محوری امسال است؛ لذا من شعار را امسال این قرار دادم: «رونق تولید». باید همه تلاش کنند تولید در کشور رونق پیدا کند.»

تاکید رهبر معظم انقلاب بر مباحث اقتصادی به ویژه تولید، سرلوحه کار رییس جمهوری و اعضای دولت قرار گرفت.

رییس جمهوری نیز در جلسات جداگانه با وزرا و معاونین تاکید کرد: « همه دستگاه های دولتی که مستقیم یا غیرمستقیم در موضوع تولید نقش دارند، باید در جهت رونق تولید ملی حرکت و کمک کنند.»

اما حرکت به سمت رونق تولید در ایران و در شرایط کنونی، با وجود تمام چالش های موجود در مسیر، ضمن امکان پذیر بودن آن می تواند گره گشای بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور هم باشد.

بسترهای مناسب کشور در مسیر رونق تولید

خودکفایی در هر محصول اولویت اصلی و شاید خواست آرمانی بسیاری از کشورهای جهان باشد. بسیاری از این کشورها برای دست یابی به این آرمان با کمبودهای بسیاری مواجه هستند اما راه خودکفایی و اتکا به تولیدات داخلی در کشوری مانند ایران به لحاظ دارا بودن امکانات طبیعی بی شمار چندان دشوار نخواهد بود. از دیگر سو موقعیت ژئوپولیتک ایران به عنوان کانون اتصال سه قاره اروپا، آسیا و آفریقا و نیز دسترسی به آب های آزاد و بنادر بزرگ دریایی می تواند برگ برنده کشور در اتکا به توان داخلی قلمداد شود. مسیرهای متنوع ترانزیت کالا در مرزها و داخل ایران، امتیاز غیرقابل انکار کشور در جذب سرمایه ها و تبادلات خارجی است که ارزآوری این تبادلات می تواند رونق داخلی ایجاد کند.

شمال و جنوب ایران مملو از بازارهای بکر منطقه ای و جمعیتی نزدیک به ۶۰۰ میلیون نفر است. جمعیتی که مشترکات فرهنگی، مذهبی، اقتصادی و سیاسی، می تواند آنها را به مصرف کنندگان بالقوه کالاهای متنوع ایرانی از منسوجات و اقلام غذایی تا صنایع سنگین تولید داخل تبدیل کند. ایران می تواند با وجود موانع عدیده ای که تاجر کاخ سفید در مسیر پیشرفتش ایجاد کرده است، بازارهای منطقه را به کانون هدف صادراتی خود تبدیل کند بازارهایی که هم نگرانی چندانی هم از تهدیدات آمریکا ندارند.

منابع غنی و عظیم معدنی ایران هم بستر مناسب دیگری در کشور است که می تواند زمینه ساز رونق تولید قرار گیرد. هفت درصد معادن جهان در ایران قرار دارد با تنوع ۶۴ نوع ماده معدنی. این ذخیره عظیم می تواند با توسعه زیرساخت های عبور از مواد خام و حضور سرمایه گذاران بخش خصوصی در چرخه تولید داخلی بیشترین سهم را داشته باشد.

منابع گسترده انرژی هم که تاکنون موتور محرکه اقتصادی در کشور بوده اند، می توانند با بهینه سازی اکتشاف، تولید و مصرف آن در کنار دیگر بسترها در رونق تولید اقتصادی سهم بیشتری داشته باشند اما داشته های بسترساز تولید ملی تنها به منابع فیزیکی محدود نیست. ایران کنونی جمعیت جوان و نیروی عظیم کار را داراست که آروزی بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان است.

نیروی جوانی که اکثریت آنها دانش آموخته دانشگاه ها هستند، برنامه ریزی برای بهره مندی از ظرفیت بزرگ این گروه می تواند رونق تولید ملی را هم به صورت علمی و هم عملی رونق بخشد.

موانع رونق تولید در کشور

همانگونه که اشاره شد ایران بسترها و ظرفیت بالایی در تولید و اتکا به توان داخلی برخوردار است اما به همان میزان هم با موانعی روبروست. فعالیت های اقتصادی غیرمولد، وارادات و قاچاق از مهم ترین و البته از عیان ترین این موانع است.

رفع این موانع در مسیر رونق تولید ملی در گرو توجه به الزامات خاصی است که نهادینه سازی باور توانستن در جامعه است. در گام نخست هم تولید کننده ایرانی باید باور کند که کالا و سازه او قابلیت رقابت با نوع خارجی را پیدا خواهد کرد. مصرف کننده داخلی هم باید به این باور برسد که تولیدات داخل ایران می تواند نیازهای او را مرتفع سازند و «برند» بودن بسیاری از کالاها لزوما به معنی کیفیت افزوده آن ها نیست.

باورپذیری این مهم در گام نخست بر عهده رسانه هاست و در مراحل بعدی بر عهده صاحبان تولید. رسانه ها به ویژه رسانه ملی رسالت غیرقابل انکاری در این زمینه بر دوش دارد. گرچه معرفی برندهای خارجی و تبلیغ برای آنها سودآوری بسیاری برای صداوسیما داشته است اما در حمایت از تولید داخلی و برند ایرانی آنچه از اساس باید فراموش مدیران شود موضوع سود است. تبعیض مثبت رسانه های برای کالاهای داخلی و تبلیغ موثر و به روز آن ها می تواند اعتماد مردم را به استفاده از این محصولات جلب کند.

اما گروه دیگر اعتماد ساز تولید کنندگان هستند که با افزایش کیفیت کالاها و مجهز شدن به دانش روز می توانند اطمینان مصرف کننده را جلب کنند و رونق تولیدات خود را شاهد باشند.

اما تمام داستان این نیست. تولیدکنندگان ایرانی این روزها به واسطه تحریم ها با دشواری هایی در تامین قطعات و لوازم مورد نیاز خود روبرو هستند. گشایش دریچه های مالی با جهان حتی با وجود تحریم های آمریکا هم گرچه به سختی اما امکان پذیر خواهد بود. دولت در قالب لوایح چهارگانه FATF در تلاش است تا این دریچه را گشوده نگه دارد و شفافیت موردنیاز اشاره شده در بالا را برای تولید کننده ایرانی به وجود آورد.

الزام دیگر رونق تولید میدان داری دانشگاه و پیوند صنعت با این نهاد است. این مهم هم جز با اعتماد به جوانان و مجال رشد به آنها، امکان پذیر نخواهد بود. دانشگاه ها در ایران با وجود ظرفیت بالای خود اما، نقش چندانی در تحولات اقتصادی کشور ایفا نمی کنند. در حالی که به روز رسانی هر صنعت و تولیدی از دانشگاه و مراکز علمی باید آغاز شود و رونق گیرد.

نتایج پیش بینی پذیر رونق تولید

اهتمام همه به رونق تولید نتایج مهمی به دنبال خواهد داشت که مهم ترین آن عبور کشور از دام تحریم های ظالمانه آمریکا خواهد بود. کاهش نرخ بیکاری، مهار نقدینگی، افزایش ارزش پول ملی، کاهش خروج ارز از کشور و اعتبار بخشی به سازه ایرانی و افزایش اعتماد مردم به اقتصاد ایران از نتایج پیش بینی پذیر رونق تولید ملی در کشور است و این موتور محرکه می تواند در صورت کارکرد درست اقتصاد بیمار ایران را نجات دهد.