نمایندگان مجلس شورای اسلامی طرحی را تصویب کردند که طبق آن، هر نماینده می تواند تنها سه دوره پیاپی نماینده مجلس شود و نمی تواند برای بار چهارم کاندیدای نمایندگی پارلمان شود.

درباره این طرح نکات زیر قابل توجه است:

۱ – در قانون اساسی آمده است که طول مدت نمایندگی مجلس ۴ سال است و قوانین و شرایط آن را مجلس شورای اسلامی تصویب خواهد کرد.
بنابراین مصوبه مجلس، منافاتی با قانون اساسی ندارد چرا که قانون اساسی در این باره تکلیفی مشخص نکرده و همه چیز را به مجلس واگذار کرده است.

۲ – یکی از سودمندی های این طرح – اگر نهایتاً به قانون تبدیل شود – این است که چرخش نمایندگی به ویژه در شهرهای کوچک را تضمین می کند. همواره شاهد این بوده ایم که در برخی شهرها، نمایندگانی با استفاده از موقعیت خود و ایجاد روابط ویژه با نهادهای قدرت و … عرصه را بر دیگران تنگ می کنند و اساساً اجازه رشد به دیگران برای رقابت نمی دهند.
همچنین برخی افراد مشهور، همواره به مجلس می روند، حال آن که افراد شایسته تری وجود دارند که به اندازه آنها شهرت ندارند.
با ایجاد محدودیت برای حضور در مجلس، می تواند این قبیل قرق های سیاسی را بشکند.

۳ – یکی از نگرانی های برخی نمایندگان این است که اگر مواضعی بگیرند که خوشایند شورای نگهبان نباشد، ممکن است برای دور بعدی رد صلاحیت شوند.
این مصوبه می تواند دستکم در دوره سوم، نطق این قبیل نمایندگان را باز کند و به آنها شحاعت بیشتری برای دفاع از آزادی ها و حقوق ملت بدهد؛ هر چند نماینده ای که حرّیت دارد، بدون این مصوبه هم به وظیفه خود عمل می کند.

۴ – کسی که توانایی و هنری دارد می تواند هر آنچه در چنته دارد را در ۱۲ سال نمایندگی عرضه کند و بعد از آن عمدتاً دچار روزمرگی و بی انگیزگی می شود و کارایی لازم را نخواهد داشت. لذا همان بهتر که عرصه را برای نیروهای جدید خالی کند.

۵ – با حضور افراد جدید در انتخابات، شور و اشتیاق انتخاباتی بالاتر می رود و مردم با انگیزه قوی تری در انتخابات مجلس شرکت می کنند.

۶ – نمایندگانی که از شهرهای مختلف به تهران می آیند هر چه میزان اقامت شان در تهران بیشتر باشد، احتمال اقامت دائم شان در پایتخت نیز بالا می رود. این در حالی است که بهتر است از وجود آنها که کوله باری از تجربه در مجلس دارند، در استان ها استفاده شود و ذخیره مدیریتی شهرها به نفع تهران خالی نشود.

۷ – جریان های سیاسی و اندک احزاب نیم بند موجود به تکاپو می افتند که مدام نیروهای جدید و جوان تربیت و برای رفتن به مجلس آماده کنند نه این که با چند عنصر ثابت مدام، به انتخابات بیایند و تکرار مکررات کنند.

۸ – امیدواریم بعد از مدتی به صرافت نیفتند که استثناهایی بر این طرح بتراشند و آن را از حیّز انتفاع ساق کنند (مانند آنچه در قانون منع به کار گیری بازنشستگان شاهد بودیم).